fot. ppor. Justyna Sejdowska-Szrajber, prywatne archiwum st.szer. Aleksandry Szymańskiej

St. szer. Aleksandra Szymańska oddała szpik kostny i tym samym pokazała jak można bezinteresownie uratować drugie życie!# Pękamy z dumy, że w swoich szeregach mamy właśnie takie osoby. Przepis na tego typu wydarzenie? Ogrom empatii, chęć dzielenia się dobrem i odwaga! Tylko tyle i aż tyle by zapisać się na trwałe w życiu drugiego człowieka. Oczywiście musi być zgodność genetyczna, jednak na to wpływu nie mamy.

Ważny dzień, ważna godzina

Dzień jak co dzień, mogłoby się wydawać, że nie zdarzy się nic nadzwyczajnego. Jednak nie tym razem. Godzina 15:30. rozbrzmiał dzwonek telefonu, z którego wybrzmiało "Pani bliźniak genetyczny potrzebuje Pani wsparcia! Czy podtrzymuje Pani swoją chęć pomocy?" Takie słowa potrafią wprawić w osłupienie... A zaczęło się całkiem niepozornie – pięć lat temu Aleksandra podjęła decyzję, że zarejestruje się jako potencjalny dawca szpiku kostnego.

"Całe te pięć lat byłam szczęśliwa, że mój bliźniak genetyczny ma się dobrze i nie potrzebuje mojej pomocy. Tego dnia okazało się jednak, że jest inaczej! Bez chwili wahania podjęłam decyzje, że nie mogę odmówić TAKIEGO wsparcia! Mam nadzieje, że udało mi się pomóc i ta osoba ma się dobrze" – komentuje funkcjonariuszka.

W służbie...

St. szer. Aleksandra Szymańska jest funkcjonariuszką Służby Więziennej od 3 lat. Swoją ścieżkę zawodową zaczynała jako wychowawca w dziale penitencjarnym, obecnie jest psychologiem tego działu, gdzie realizuje zadania wobec osób pozbawionych wolności. Prywatnie pasjonatka górskich wycieczek oraz regionalnego tańca. Skromna, ale odważna! Na początku nie chciała powiedzieć światu o swoim dokonaniu – ale przekonał ją fakt, iż przyczyni się także do krzewienia wiedzy o oddawaniu szpiku, być może zainspiruje innych do zarejestrowania się w bazie dawców, a finalnie do zostania dawcą, gdy tylko okaże się, że jest taka możliwość i potrzeba.

"O tym trzeba mówić głośno i wyraźnie! Zdarza się, że osoby zarejestrowane w bazie po otrzymaniu telefonu o zgodności genetycznej z potencjalnym biorcą rezygnują i wycofują się. To są smutne historie, dlatego mówię głośno i wyraźnie, że nie ma czego się obawiać. Cała procedura jest dopięta na ostatni guzik, a to uczucie, że być może uratowaliśmy drugie życie jest po prostu BEZCENNE. Tego nie da się opisać, to trzeba przeżyć!" - dodaje Aleksandra Szymańska.

Jak to działa?

Procedura zapisania się do bazy dawców szpiku nie jest skomplikowana i nie wymaga szczegółowych badań. Wystarczy zamówić bezpłatny pakiet rejestracyjny przez internet na wskazany adres i odpowiedzieć na kilka pytań. Po wypełnieniu formularza, pobrać należy wymaz z wewnętrznej części policzka i całość odesłać do DKMS. Twój wymaz zostanie przebadany i określone zostanie Twoje HLA (antygeny zgodności tkankowej) - na ich podstawie łączy się Dawców i Pacjentów. Po przebadaniu wymazu i wprowadzeniu danych do bazy osoba staje się aktywnym potencjalnym Dawcą. Od tego momentu zgłoszenie będzie brane pod uwagę przy każdym przeszukaniu naszej bazy dla Pacjentów potrzebujących przeszczepienia komórek macierzystych z CAŁEGO ŚWIATA.

„W Polsce co 40 minut ktoś dowiaduje się, że ma białaczkę lub inny nowotwór krwi. Tę diagnozę słyszą rodzice małych dzieci, młodzież, dorośli. Bez względu na wiek, każdy może zachorować. Na szczęście każdy może też pomóc. Dla wielu chorych jedyną szansą na życie jest przeszczepienie szpiku lub komórek macierzystych od niespokrewnionego Dawcy” - czytamy na stronie DKMS.

Jak wygląda oddawanie, pobranie i przeszczep szpiku kostnego?

Szczegółowy opis całej procedury znajduje się tutaj.

Gratulacje

Dyrektor Zakładu Karnego, ppłk Piotr Kijewski na ręce st. szer. Aleksandry Szymańskiej złożył list gratulacyjny, w którym czytamy:

„Gratuluję pięknego gestu, który zmusza do refleksji i jest momentem, kiedy pochylić się należy nad prawdziwymi wartościami w życiu. Zostanie dawcą szpiku kostnego z całą pewnością do takich gestów należy. Żywię nadzieję, że stanie się Pani inspiracją dla innych osób do podejmowania słusznych decyzji w kontekście pomagania. Jest Pani godnym do naśladowania przykładem gotowości do ratowania ludzkiego życia i stanowi Pani żywy dowód na to, że bezinteresowna pomoc istnieje. Swoją postawą w pełni zasługuje Pani na najwyższy szacunek i słowa ogromnego uznania. Serdecznie gratuluję, życząc jednocześnie sukcesów w życiu zawodowym i prywatnym.”

Jesteśmy bardzo dumni z postawy naszej funkcjonariuszki – serdecznie Tobie gratulujemy odwagi i wielkiego serca!

Materiał: ppor. Justyna Sejdowska-Szrajber

Autor nie wyraża zgody na komentowanie artykułu.

Powrót Drukuj